توضیحی مختصر از متن فایل  :

مفهوم فضا یکی از مفاهیم بنیادی در معماری است و گستره آن همه هستی را در بر می گیرد. فضای معماری مکانی برای حضور یا عبور انسان است و ظرفی است که در آن بخشی از فعالیتهای مربوط به زندگی بشر انجام  می پذیرد. بنابراین فضای معماری با زندگی رابطه ای ناگسستنی دارد.فضای زندگی انسان باید بتواند از یک طرف تامین کننده نیازهای فیزیکی و مادی او باشد و از طرف دیگر برای رشد عقلانی و روحانی انسان با ایجاد فضایی کیفی و آرامش بخش بسترسازی و زمینه پردازی نماید.به عبارت دیگر فضای معماری محیطی مصنوع و فیزیکی است که در آن علاوه بر پرورش ذهن فعالیتهای طبیعی و بیولوژیکی انسان اتفاق می افتد. اگر زندگی تنها به مفهوم بیولوژیکی موردنظر باشد پاسخ آن از نوع فنی و علمی است اما مسئله اینست که بخش مهمی از زندگی به فعالیتها و نیازهای ذهنی انسان مربوط می شود و در این عرصه است که نظریه ها شکل می گیرند.

امروزه با افزایش آگاهی نسبت به طبیعت و جهان و کشف بخشی از قانونمندیهای بسیار پیچیده پدیده های فیزیکی و بیولوژیکی ، مبحث فضا و سازماندهی فضایی به عنوان جایگزین بحثهای زیبایی شناختی ، کاربردی و سمبولوژیک محور مطالعات معماری قرار گرفته است.اگر به تاریخ معماری ملل مختلف در قرون گذشته توجه کنیم درمی یابیم که تحولات اساسی در معماری نه به دلیل تغییر در سلیقه و زیبایی شناسی بلکه به دلیل دگرگونی در روشهای سازماندهی فضایی به وجود آمده اند. سازماندهی فضا و ساخت آن ، دستاورد کار ذهنی و عملی هنرمند معماری است که دارای یک ذهن و تفکر سامان یافته درباره اهداف و غایت معماری است.